Whitsundays!

Met de nachtbus vertrek ik vanuit Rainbow Beach, via Agnes Water richting Airlie Beach. Dit hobbelige nachtje betekent dat ik drie van de voorgaande nachten amper heb geslapen (opgeteld bij de twee nachten op de grond op Fraser Island). Daardoor heb ik de eerste dag even tijd nodig om te settelen. 's Avonds zit ik met een Nederlandse jongen in de keuken van het hostel en even later kwam Elsa opeens binnen. "We keep bumping in to each other!"

Elsa is niet de enige van Spot X die ik in Airlie weer tegen kom. Vrijdag zit ik aan het einde van de middag op het terras met Raman, een Canadees meisje. 's Avonds gaan we met mensen die zijn op haar boottrip heeft leren kennen uit op de strip.

De volgende dag begint voor mij het Whitsunday-avontuur. Om twee uur heeft zich een groep van 36 man op de boot verzameld, inclusief de vier-mans crew. In de groep onder meer een meisje die ook met mij op Fraser Island zat. Verder een jongen uit Amsterdam, een meisje uit IJmuiden, twee broers uit Israel en een Zweeds stelletje. Opgeteld natuurlijk bij het blik Duitsers dat was opengetrokken (ongeveer zeventien, de halve boot!) Vanuit Airlie varen we eerst een stuk, leren elkaar een beetje leren kennen en gaan daarna voor anker. We nemen nog even een duik van de duikplank voordat het avondeten werd geserveerd. 's Avonds drinken we een biertje op het dek en ondertussen zijn twee dolfijnen naast de boot druk visjes aan het vangen.

​

De volgende morgen worden we om half zeven gewekt voor het onbijt en rond acht uur zijn we aan wal bij Whitehaven Beach, waar het water het helderst is. Na een stukje wandelen komen we aan op het strand. Telkens als we het water in gaan dragen we een pak om te voorkomen dat we worden gestoken door een stingray. Een pijlstaartrog weet je wel, waar Steve Irwin (niet meer) over mee kan praten. We brengen de rest van de ochtend door op Whithavenhaven Beach en na de lunch op de boot varen we verder naar Hook Island, waar we voor anker gaan op een speciale duikplek aan de noordkust van het eiland; daar waar het koraal het mooiste rondom de Whitsundays moet zijn. Daar gaan de meesten snorkelen. Een aantal leggen zestig dollar neer voor een introductie-duikles, maar deze heb ik al geboekt om in Cairns te doen, wat echt midden op het reef is. The Great Barrier Reef bestaat namelijk niet uit een rif, maar uit drieduizend individuele riffen.

Tijdens het snorkelen kwam ik ontelbare soorten vissen tegen, waaronder Nemo en Dori. Verder veel 'Butterflyfish' gezien; deze hebben een geheugen van twaalf seconden, dus zwemmen voordurend in rondjes. De Nemo's die ik zag hadden een andere kleur dat de Disney-vis. De duikinstructeur vertelde ons dat deze vis net als mensen uit Thailand eenvoudig van geslacht kan veranderen en dat Finding Nemo daarom maar een ongeloofwaardig verhaal is, want tegen de tijd dat Nemo door zijn vader gevonden word had hij eigenlijk allang in een vrouw veranderd horen te zijn. Vlak voordat ik terug naar de boot wil zwemmen stuit ik op een schildpad en die kon ik nog net vast leggen op de ISaw. Daarna nog een stukje op een peddelboard gestaan en een paar keer van de slide af en toen begon het alweer donker te worden. De tweede avond raakte de drank halverwege de avond op en dook iedereen wat eerder de cabine in.

De laatste morgen sloten we de trip af met wederom een snorkel bij een ander strand, voordat we aan de terugtocht naar Airlee Beach begonnen.
Morgen (dinsdag) vertrek ik met de bus naar Cairns. Daar slaap ik eeen nachtje en dan ga ik door naar Innisfail.  ​